YAŞAMAK
Gül sunan bir elde daima
bir miktar gül kokusu kalır. Çin atasözü Bilinmez sanılan acılardan öğrendim Ezikliği, uzaklığı, dağılıp toplanmayı Sakin akan derin sulardan çıkardım sabrı Rüzgarlara bağladım yağmurlar altında Gidilmez sanılan düşünceyle gezdim Engebeler, engeller geçtim özgürce Çocukları sevdim akşamı saati bilmeyen Ayaklarıma bağladım yaramazlıklar arasında Yalnız mıydım? Değildim yalnız değildim Bazen hazanda direnen bir gül gibiydim Dokunsalar, birden süzülmeden dökülecektim Ah sevgilim, gözlerinde büyüt beni bahçendeyim Maviyi yeşili sevdim, sevdim küçük şeyleri İstemedim vaktimin öylesine geçmesini Her şey ama her şey dünden daha güzel Yadetmek geçeni , yine de çok güzel |