ayazve soğuktur düşleri sokak başında titreyen adamların ne rüzgar içlerine işler ne günah yakar avuçlarını... ben ölgün vakitlerin gözyaşı tadında adresi unutulmuş kadınlarından sordum adımı hep öksüz doğdu sevdalarım belki o yüzden belli ki kayboldu geçmişin ayazı... ve ben bahardan korktum en çok oysa baharda doğdum ben oysa baharda vazgeçtim... ki, hiç bir sevgi uzak değildir ölümden ki, hiç bir sevginin öldüremediği kadınlar tanırım ben. özgedir sevdiğim bildiklerimden kelepçeler taşırım dimağımda sonsuz... uçsuzdur gözlerim... |