Çiçek Aldım Sana
nereye gitsem sen çıkarsın karşıma
hangi kafeterya da otursam, bir cappuccino içmek için, sen geliyorsun son oturduǧumuz masaya, her gün bir defa oradan geçerek, dokunuyorum derin ruhuna… yorgun göz kapaklarında, gülümseyen sert yüzün, hazırlanıyor sanki bana kızmaǧa… okumak için açtıǧım her kitabın yaprakları arasına gizleniyorsun, sarı sayfaları soldurmaǧa… son okuduǧum kitap: Doǧan Avcıoǧlu‘ndan Türkiye’nin Düzeni dünü – bugünü – yarını orada da buluyorum, yaralı sevdamı son aldıǧım çiçeǧi, kimbilir belki de atmışsındır şimdi oysa ben bu gün de bir buket çiçek aldım sana yine gönülden sunmaǧa… tramvayda herkes gıptayla bakıyordu, adeta bana. sanki sen oturuyorsun şimdi karşımda, ben de son makaleyi yazıyorum Frankfurt Kitap Fuarı adına… her cümleye sen biçim ve içerik veriyorsun benim adıma. yüzüm solgun sonbahar gibi, gözüm yaşlı hatırlatıyor yaǧmurlu ay nisanı doymadıǧım için sana, yaşam böyle diyorsun son mesajında, takılıp kalan acı anılara… Hasan Hüseyin Arslan, 23.12.2008, Frankfurt am Main, saat 23:05’de, evde |
Yüreğinize kaleminize sağlık...daim olsun yüreğinizdeki güzellikler...
Saygılarımla,,