ANNEME MEKTUP-1Soğuk yağmur damlalarının tenimde eridiği vakit Bedenimde tutuşan üşümeye karşın biliyorum anne benden uzaklarda senin ruhun üşümekte... Gökyüzünden saçlarıma lapa lapa kar yağıyor ben her yandan beyaz bir donukluğa tutuluyorum ve sen benden çok uzaklarda saçlarına yokluğumdan kırlar eklemektesin Yine burada en sıcak taşlar bile buz tutmakta Dışarıda karlara yaslı yağmur yağmakta ve ruhumun bütün girintilerinden ne kadarda sensiz sıladan rüzgarlar esmekte anne... Bu ayrılık uzadı değil mi? bu ayrılık uzadı biliyorum ve ben seni hıçkırıklarda boğulmamak için hiç hatırıma getirmeyeyim diyorum... diyorum diyorum da! yüreğinde tutuşan ateşin evladım evladım diyen dualarını senden çok uzakta olsam da inan anne çığlık çığlık her hücremde hissetmekteyim ve böylece soğuk bir ölüme tutulmuş gibi titremekte titremekte titremekteyim... Bekle beni anne güneşin bizim oraları boğduğu bir günde yıldızların omuzuna binip Ellerinden,ayaklarının dibinden öpmeye geleceğim ve o zaman işte bende CENNETTEN BİR KÖŞE ÖPTÜM DİYECEĞİM... MUHACİR DÜŞ |
Kaleminize ve şiirinize sağlık...
………….………………. Saygı ve Selamlar…