Arap Kızı...
içli bir şarkıdır dilindeki
zindana meyletmiş karanlıklarından öylesine bir bakış doğar doğmuşluğuna dair şükranlarındadır hüznün en çok farklı gönüllerde atmayı beklerken kendine dair bir arayış bellenir divitinde mürekkebin çırpılışnda unutulur ve her unutulan gibi aslında tek önemli olur eğer başını toz duman buğulanışlar titrer bakışında mazeretsiz bir ağlayış süzülür yüzünde ellerinde kalır beslediği her gülümseyiş saklayıp da kıyamadığı umutlarını savurur tereddütsüz bilir çünkü bir daha hiç beklemeycektir bir parça bulutur dilediği o koca griden maviler ayrışır ve geçiştirir dileğini sonra yağmur yağar bir yerlerde camdan bakar arap kızı dilde bir şarkı olur şarkıdan sıyrıldığı o tek yas gününde çeker perdeleri arap kızı içinden susar yürekten yağmura susar sonra bırakır camdan bakmayı cam olmuştur çünkü gözleri ve o camda hep süzülmektedir yağmur damlaları... |