Bilmediğime Giden Sözlerimle...
Yüz sürmedim hâtırana
Ve de dokunmadım daha Yakınından bile geçmedim Gördüysem de dinmedim Ama ermiştir her kovalamaca, her hikâye Bir nihayete Sen hikâyesi güzel Kendi güzel hiçlik, varacağım. Saklı değil özümdeki. Velhasıl bilen yoktur Senin gibi beklemeye değsin. Değdi mi terkim ben bu elemden. Tutup da okşarım ellerini yine, Sarıp sarmalanmaya hasret Kundaktaki bebek gibi. Dengime dengesizim Bilmediğime giden sözlerimle. Lakin bağlar beni elem, Korkarım sen gecikeceksin. ÖMER BEY |