DAR VAKİTLERDE YAŞANDI ÖMÜRLER...
Bakarız ardından
Bir an fotoğrafının. Her defasında kanar ellerimiz, Avuçlarımızdan zamana çaldırdıklarımıza. Mecburi mahkumuydu hayalin, Daha yaşanırken her bir kare. Hangi masal, ne zaman ulaşmıştı Aynasına gerçeğin? Gölge sahnede perdeler, Resimler bir görünüp kaybolmakta. Binbir hengâmede şekiller, Birbirinden kaçışmakta. Zaman; Aceleci kaçak, Tüketeceklerinin telaşında, Ve tesellisinde züğürdün, En iyi ilaç payesinde bir yer edinmekte. Benlik; Zor yokuşlarda tüketti kendini. Ismarladı hep, yâr bildiği yarına tebessümü. Duyuldu vefâsından ninniler; Nasılsa eserdi bir gün, İstediği yönden yeller. Dar vakitlerde yaşandı ömürler; Gül kurusuna kaldı, Ertelene ertelene sevgiler. Bilinirdi, aşikârdı oysa; Tazeyken ve dalındayken güzeldi güller... |
Avuçlarımdan zamana ve kadere öyle çok çaldırdığım değerlerim var ki şair !
Ne sen sor ne ben söyleyeyim...
Tebrikler...