biliyorum...
Bakıyorum arkama…
Arkamdan gelen olmasa da… Bir umut var içimde, Her adımda kaybolan bir umut. Biri var arkamda, Biliyorum… Biliyorum ama göremiyorum… Karanlıkta kaybolan ayak sesleri mi duyuyorum, Yoksa ayak seslerini ben mi uyduruyorum… Arkamda biri var, Biliyorum… Hissediyorum ama duyamıyorum. Bir ses var sanki, Sana geliyorum diyen, Gitsen de ben geliyorum diyebilen, Bana doğru derinden gelen. İşitiyorum ama bilemiyorum… Arkamda bir kayboluş var sanki, Beni gören ama görmeme izin vermeyen. Sessizlikle sesi çoğalan, Yalnızlıkla kalabalıklaşan biri var. Biliyorum… Adını bilmediğim halde biliyorum. Benden bir parçam gibi yakınım sanki, Ama bir türlü tutamıyorum. Ellerimi uzatmam boşuna, Beklemelerim boşuna. Boşuna yaptığım her şey. Bunu biliyorum… Biliyorum ama arkamda biri var… Beni kendine çeken, Sürekli peşimden gelen biri var. Bilmediğim yollara sürükleyen, Bilmediğim duyguları tattıran, Bilmediklerimi öğreten. Çok iyi bildiğim biri var Biliyorum… Biliyorum biri var, Ama anlatamıyorum… Soramıyorum sebepsiz gelişlerini, Soramıyorum sebepsiz gidişlerini, Hissediyorum geldiğini. İçim kıpırdıyor adımlar hızlandıkça arkamda, Tam dokunacak diyorum, Bekliyorum… Hep bekliyorum… Ama yok… Adım gibi eminim bundan, Biri var. Var ama nerde… Arkama bakarak yaşadım ya, Bu arkamda ki nerde. Çok bildiğim, çok gördüğüm arkamda ki… Nerde… Baka baka arkama, Önümü göstermeyen arkamda ki nerde… Hep bir adım yakınsın bana. Hep bir adım… Bir adım geliyorum, Bir adım daha. Bir adım bir adım, Hep bir adım daha… Gelmemi istiyorsun benden. Geliyorum… Geliyorum ama bir adım sonrası hep karanlık, Bir adım sonrası hep düşme korkusu bende, Hep ayrılık uçurum kadar, Hep yalnızlık… Geliyorum, bunu biliyorsun, Ama hiç göremiyorsun… Arkamda biri var Biliyorum… İyi bildiğim, Bir kötülük var arkamda. Beni bırakmayan biri, İstesem de bırakmayan biri, Bırakamadığım biri, Sonsuzluk içinde saklı gibi… Tüm yollar ona çıkıyor, Tüm yollar onda bitiyor, Kayıp bir hazine sanki… Herkes arıyor, Herkes varmak için uğraşıyor. Ama yollar… Yollar bitmiyor, Çile bitmiyor, Dert bitmiyor. Biten şey hayat, Biten ömür, Biten sen, biten ben… Bitiren sen, bitiren ben… Arkamda biri var, Biliyorum… Ben geldikçe gelen, Gittikçe giden, Her şey tersine bizim için sanki. Vuslat için uğraşıyoruz ama kavuşamıyoruz, Bakıyoruz ama göremiyoruz, Yaşamıyoruz ama ölmüyoruz, Yanıyoruz ama sönmüyoruz, Kazanmıyoruz ama kaybetmiyoruz, Sadece yürüyoruz… Arkaya baka baka yürüyoruz. Hep arkaya baka baka… Arkamda biri var, Biliyorum… Adını bazen umut koyduğum, Bazen sevgi. Adını çok sonra öğrendiğim biri… Arkamda bir boşluk varmış meğer. Ben nasıl dolduruyorsam öyle olan bir boşluk. Onun içinmiş bilinmezliği, Onun içinmiş her bakışımda farklı görünmesi, Onun içinmiş hep kendimden gibi gelmesi… Arkamda biri var, Biliyorum… Ama artık arkama bakmıyorum… |