Saygıyla önünde eğiliyorumKadıköy nerde? Kız kulesinin karşısında, Çay icmek vardı ya, olsun! Karanlık bastığında ... Köprüden geçerken... Sıcak ellerin ellerimde dururken! Etrafın güzelliğini görmek, Gözlerini görmek yanında, Basit geldi! Silmedin buğulu camları, Gözlerin .... Saraylardan, şatolardan, Daha önemliydi! Tek biz varmışız gibi, Sessiz, sakin di ortalık. Dunyayı unutmuştum..... Boyunda, Posunda, Bakışlarında.... Sevgine Sadık harman kırıntısı gönlümde! Nitekim beni geçmesine izin vermediğim korku.... Senin ruhuna iştirak etti. Hayranıyım anılarımızın, Doğmamış bebeklerimizin! Sisle, karla mücadele ediyorum... Ufukta güneş doğarken seviyorum seni... Ben gidişine öyle lal-ü ebkem kalmışım ki, Göklere çıkarak... Saygıyla önünde eğiliyorum. Hanife Bayazıt |
eskiyi güzel yadedebilmek
üstelik acı veren izler bırakmış olsa bile içimize
bu büyük bir insanlık örneğidir.
sevgi ve saygılarımla...