-Başlıksız-
savurdum arsızlığımı yarına
ses veren olmadı acılarıma dertleşerek denizle çığlıklaşarak vurdum kendimi kıyılara fırtına misali dalgalara yanaşırken kumdan kaleydi sığınaklarım.... seneleri eritirken yelkovan bulanıktı çağlar sokaklar sessiz sokaklar uyku sersemi yalnızlıklardı... gel be ölüm bekletme yaşamı durgunluğunda gel ki bitsin bu ızdırap dönemi kaybolmuşluklarımda..... kayboldum ıssızlıklarda şarap kokulu düşlerdi adın ey içimdeki ölüm, bulamadım derdime anlatacak söz... ağaçlardan yaprak düşürdüm koku sardı benliğimi hiçliğe inat bir hiç oldum o dalda.... ahh yaprak sen herşeyken kurudum senin gibi toprakta bir daha yeşermeyecek gibiydi yalnızlığım sürüklendim rüzgar ile günahkarlığıma..... UMUT OZ |
koku sardı benliğimi
hiçliğe inat
bir hiç oldum o dalda....
ahh yaprak
sen herşeyken
kurudum senin gibi toprakta
bir daha yeşermeyecek gibiydi yalnızlığım
sürüklendim rüzgar ile günahkarlığıma.....
umut
umudum
seni okumayı özlemiştim
...