Ama Bilirsin İşte
Çok uluslu bir göçmendi haykırışlarım
Sınır kapıları ardına kadar kapanmış Ki bunun içindir bir martı olmak isteyişim Martılar sınırsız ve savaşsız yaşar bilirsin Şikayetsiz dilekçelerin mührüdür feryadım Yutulan sözcükler roman oldu boğazımda Dışlanmış hasret hali hazırda Sana gelmek içindi koşmalarım Ellerimi uzattım,yandı parmaklarım… Aşk bazen dönüp gitmektir Onurluca yaşananları onurluca bitirebilmek gerekir Tek kelime etmeden,elveda demeden Yeniden başlayabilme umudunu yitirmeden Yutak boğumunda hâlâ iç çekişmeler Unutmaksa kör bir bakıştır iki göz arasında Kahpece sırttan vurulan bıçak gibi iner gece Karartma ve kuşatma altındadır şehir Yıldızlar nakış – nakış işlendi gökyüzüne Kapatma gözlerini,düşüp de ölebilirim Martılar kadar özgür yaşamak istiyorum Ama bilirsin işte Özgürlükler suçtur sevgili… Göz bebeğinde yaşlanmak tek dileğim Osman Coşkun |