Bir sıcak kahkahanın başladığı noktada
Şafak tutuşur aşk rengiyle, incecik bir tebessümle
Yalnızlığın gidiş güzergahından aşk gelir bu sefer
Sanki hiç yaşanmamış bir duygu gibidir
Yeniden başlanılması Tanrı’nın hediyesidir belki de

Sarışın bir sıcaklık saklanır alnın çizgilerine
Ve eladır bütün merhabalar göz renginde
Stabilize edilmiş vedalardan arta kalan yollardır
Bir ucunda aşk beklenir, diğer ucunda yalnızlık bekleyendir

Yalnızlık gider bu sefer, aynı güzergahı aşk izler
Hani sevilere sarıldığın bir çift ela göze aldandığın
Yolcu bekleme durağı gibidir gönül, halbuki yolcu beklenmez
Ve otobüsler dolusu koşulur yârin peşine, yıldırımlar yağmurdan hediye

Sabrın sonu beklemektir akşam üzerlerine dönerken zaman
Ve bilirsin işte hâlâ sabahki güneştir içimizi ısıtan
Bu sefer yalnızlık gider, aynı güzergahtan aşktır gelen
Belki de rüyânın en gerçekçi yanında uyanmaktır asıl olan

Kraliçenin tacı papatyalara özenir
İşte susuşlar suçüstü yakalanır
Alfabeden bir tek senin adın yazılır
Sabahın ilk ışıklarında bir ses işitilir sinsice
Akıncılar gibi gelen bir duygudur, kraliçe gücenir bu sefer
O şaşkınlıkla tacıdır kraliçenin gönle düşen

Ve yalnızlığın gittiği güzergahtan bu sefer, aşktır usulca gelen

Osman Coşkun