1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
38
Okunma
Zifiri bir tütün dumanı gibi çökmüş üstümüze.
Soğuk, ciğerime saplanan kör bir bıçak,
Rüzgar, paslı bir kapı gibi gıcırdatır geceyi.
Hafiften bir yağmur başlar,
Ölülerin alnından öper gibi ince,
Yoksulun damına düşer gibi sessiz...
Kuytu bir mezarlıktayım,
Taşlar dilsiz, toprak sağır.
Bir köpek dolanır başucumda,
Kuyruğu kesik, bahtı benden kara...
Bakışında bin yıllık bir sürgün tadı,
Sanki o da vurulmuş, o da sırtından yaralı.
Bir kara kedi süzülür mezar taşları arasından,
Gözleri kehribar, yüreği bir mayın tarlası.
Sürtünür bacağıma, bir sırı paylaşırcasına,
Biz ki; aynı karanlığın çocuklarıyız,
Aynı rüzgarın önünde savrulan,
Kendi yurdunda garip, kendi evinde kiracı...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz