0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
18
Okunma
Nihal ki bir kanat darbesi
Gönlümün göğünde bir ince iz
Ardına düştüm yılların yağmuru
Ömür denen sessizliğe karşı
Yol oldum, yürüdüm, topraklaştım Nihal
Her adımda bir ismin çoğaldı
Dönüyorum hep, gündüzüm geceye eğildikçe
Senin gibi bir güneşe uzandıkça
Kim bilir hangi remizle geldin
Tasavvuf-u aşkın gizli lisanıyla
Bir yanım sır oldu, bir yanım ilân
Nihal’de eriyen benliğim, rüzgârda savrulan
Yokluğun varlığımdan ulu
Gözlerinde kainatın durağı
Sen bir miraçsın, ben yollarda
Bu dönüş, bu uçuş, hep sana doğru...
Diyorlar ki ömür geçer peşinde
Ben ki zamanı aştım Nihal’in aşkıyla
Bir turna misali sonsuz mavide
Seninle her ân, yeniden başlayan...
