0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
9
Okunma
Nihal’im;
Geceye bir sır dokundu,
Yıldızlar içime aktı.
İçimde bir ateş yanar,
Yüreğim bir mum gibi çatladı.
Nefes oldum aşkınla Nihal,
Duman gibi tüter dururum.
Yandıkça yükseliyor ismim,
“Nihal” oldu her bir soluk.
Arzu’yum, Kamber’e sığınan;
Tahir’im, Zühre’de bulunan.
Selvi’de bir Emrah hüznü,
Garip’im Şahsenem’e vurgun.
Kerem’in ateşinde yandım,
Aslı’ya “yanıyoruz” dedim.
Derdiyok’um Zülfüsiyah’a,
Memo’yum, Zin’de can bulan.
Aşk bir nefes, ölüm bir uyanış,
Her solukta bir âlem saklı.
Varlık bir duman, gönül bir buhar,
Seninle “Nihal” oldu bu yakarış.
Mistik bir aynada seyrettim seni,
Sırlı bir rüzgârda estim.
Remzi oldu bakışların,
Çığlık oldu her nefesin.
Âşık oldum âleme seninle,
Vuslat oldu derdim.
Nihal’im, bir sır oldu adın,
Yandıkça aydınlanan bir gecede.
