0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
6
Okunma
Her sabah uyan, aynı telaş, aynı çukur
Elde avuçta yok, hayaller kül, umut kurur
Masada boş tabak, cebimde eksik hesap
Kim belirler bu sınırı? Kim koyar bu tuzağı?
Asgari hayaller, asgari yaşam
Kimse duymuyor, kör olmuş adam
Sesimiz yankı, boş duvara çarpıyor
Sorular havada, cevaplar kayboluyor
Bir masa başında, kravatlı eller karar verir
Ama almaz o maaşı, başkasının yükü gelir
Yoksulluk sınırı, çizilmiş bir kara hat
Biz koşarız çemberde, onlar izler uzaktan
Görmezler, duymazlar, konuşmazlar hiç
Her gün yeni bir gündem, gerçekler geçip gitmiş
Bu düzen bir oyun, biz piyonda tutsak
Kader değil bu, birilerinin kurduğu tuzak
Uyan artık! Ses ver, kır zincirini
Sözümüzle değiştir tüm hikâyeni
2025! TELİF
