0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
33
Okunma
Bir şarkıdır Nihal, sessizliğin sırrına
İçinde bir hüzün ki, toprak kokar yaprak yaprak
Başına kuşlar konsa da, sonu gurbet olacak
Yare doymamak vardır, bir ömür yanmaklık
Zemheri gülleri açsa, ağustosta kar yağsa
Yarınlara kalan, sadece bir umut ıssız
Bir şarkıdır Nihal, toprak olur, bayrak olur
Sararmış yapraklarda, zamanın sesi duyulur
Nemrut Dağı’ndan güller büyür sözlerime
Her bir atın teli, coşkun bir bahar seli
Akan suyun gizemi, Rilke’nin yalnız yıldızı
Bir tasavvuf ki, avuçlarında kaybolur insan
Yüzün, bir ayetin gölgesi
Kuşlar, gurbetin yolcuları
Yare doymamak, aşkın metafiziği
Bir şarkıdır Nihal, hem mistik, hem akılcı.
Toprak, yaprak, bayrak, hüznün alegorisi
Bir mistik aşk ki, modern zamanlara sığmaz
Sessizce söylenir, içsel bir mızrap gibi
Nihal’dir adı, şiirin sonsuzluğunda erir.
