0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
41
Okunma
Fâ’ilâtün / Fâ’ilâtün / Fâ’ilâtün / Fâ’ilün
Mumun loş ışığından aşkı sun cânân bize,
Pervâne misâli yanmayı görsünler yine.
Zulmetin perdesi kalksın gönül dîvânından,
Gönlümün her zerresi yârin hayâliyle sine.
O siyah zülfün ucu tâlihimin ipliğidir,
Yâre ulaşmak için yollar gerekmez şâire.
Şem’i gördükçe yanar bağrımda bin gizli figân,
Gizlice inleyen bu kalbi kimse bilmez nâfile.
Aşkın ile âh eder bülbül gülün hasretinde,
Bizdeki bu derdi ne bülbül ne de gül idrâk ede.
Sözlerim TURHAL’ın aşkla yanan dimağından,
Derdime çâre aramam, derdimi bin cana değişe.
Gel ki bu âlemde bakî bir iz bırakalım,
Loş ışıkta yanan bu aşkı âşıklar tâzelese.
Hüseyin TURHAL
