Gönül tahtımda yatan bir güzellik ki özel,
Teninin nârinliği, kalbime iner de bir zel,
Her dokunuşu derman, ne hoştur ki ezel,
Ten gazel ey yâr, latif bedenin bir gazel.

Bembeyaz mermer gibi, pürüzsüz ve de nârin,
Güneşten almış rengi, yokluğuna kalmaz yerin,
Dokunmaya kıyamam ki, dindirir tüm kederin,
Ten gazel ey yâr, latif bedenin bir gazel.

Sanki bir ipek kumaş, yumuşacık ve sıcacık,
Yanında olmak bile, kalbime bir de kucacık,
Sensiz geçen her anım, bil ki boş ve de acık,
Ten gazel ey yâr, latif bedenin bir gazel.

Teninden yayılan koku, misk-i amberden tatlı,
Sarhoş eder âşıkı, bu sevda ki atlattı,
Bu lezzeti tattım da, gönlümde aşkı katlattı,
Ten gazel ey yâr, latif bedenin bir gazel.

Yüce Mevlâm yaratmış, ne hoştur ki bu vücut,
Gözler görmeye doymuyor, kalbimde kalmaz uyut,
Bu güzellik ki sığmaz, ne destan ne de hutût,
Ten gazel ey yâr, latif bedenin bir gazel.

Teninin sıcaklığı, dindirir kışın soğuğunu,
Aşkın sırrı gizlidir, kim anlar ki yoğunu,
Bu sevdâ ki derindir, sığmaz gönlün çoğunu,
Ten gazel ey yâr, latif bedenin bir gazel.

Aşık TURHAL söyler: Âşıkın muradı nedir?
O güzel tene dokunmak, kalbinin tek sedir,
Bu lûtfu bana bahşet, bu en büyük hediyedir,
Ten gazel ey yâr, latif bedenin bir gazel.

Hüseyin TURHAL