7
Yorum
31
Beğeni
5,0
Puan
192
Okunma

"Ey sabah! Gelme!
Ben ki, seher vaktinin söndürdüğü bir mumum...
Yanışım, ruhumun doğuşuna perde!"
"Aşk ateşinde yandım kül oldum,
Görmedin mi?
Sabah, benim gecemi söndüremez...
Ben ki ;
Ölmeden önce aşkından öldüm ’’
Çağdaş DURMAZ
Doğar, büyür, soluk alır, sonra toprak olur insan
Bu sırra ermeyene, ömür bir kervan
Gelip geçer konaktan konak, handan han
Asıl yaşamak, sevgiyle dolan can !
Çölde susuz kalmışa altın neylesin?
Sevgi bir pınardır, aynı hayat suyundan içen
Ölse de sevginin sırrına ermeden
Ruh değil gölgedir mezara giren !
Özü kabuğa feda etme sakın
Geçer dünya, kalır yürekte sevgin
Bir avuç toprakta saklı cihan
Sadece sevgidir ebedi vatan !
Sorsan faniye mülk müdür sevgi ?
Bir avuç toprak der aldanan gönlü
Oysa gönül ki, Hakk’ın nazargâhıdır,
Sevgiyle taçlanmayan baş, tacı sevgi sanır !
Çağdaş DURMAZ
5.0
100% (13)