Geceyi Uyutanlar
Güneşin dağlar ile öpüştüğü anda
Başlar geceyi uyutanların mesaisi Dağlar buluttan örülmüş duvağını kaldırırken Kızıl saçlarını denizden toplar güneş Akıl firaridir Fikir ise hep onda... Akşamın en kuytu mecrasında Başlar geceyi uyutanların mesaisi Son martı çığlığını asarken rüzgara Denizinden kovalanmış bir balık Ensesinde hisseder Ölüm denilen son nefesi... Ufuktan şafağa kadar uzanır yıldızlar Gök kararır sevgilinin yüzü olur Başlar geceyi uyutanların mesaisi... Uykunun en haram olduğu andır Saatin hükmü geçmez artık zamana Yaprak kıpırdamaktan sakınır Uyandıracak diye geceyi Başlar geceyi uyutanların mesaisi... Bir kelime çeler şairin aklını Düşürür aşkın yüzünü şiire Bir sigara sarımı andır ilham Ya yakacaksındır ömrü Ya da yazacaksındır aşkın en güzelini Ömür diye kadere ... Çağdaş DURMAZ |
gün kırığı bir gecede
ekleyip seni yüreğime göğsümde uyutasım gelir
diye başlayıverir şiir kim bilir naçizane deyiverdim ben de
Tebrikle şair'e