Kırılgandır aydınlığın ışığı
Küsmeye görsün bir kez
Ne kimseye dinletecek bir sözün
Ne aynalara bakacak bir yüzün olmaz...
Nankör naralar tırmalıyor kulakları
Sağır
gecelerin
Adı sus olmuş puslu aynalarında
Kör gözler kendini bile göremez
Adının dahi telaffuz edilmediği
Sır olmuş yaşam ile
Amacın peşine düşmek olmaz...
Gölge gibidir bu
dünyada insan
Ardına
güneşi almayanın
Gölgesi de olmaz...
Çağdaş DURMAZ