Şair Orhan Veli gibiyim,
’Malda mülkte yoktur gözüm,
Vallahi yoktur’
Allah’a şükür,
Eşim, dostum, arayıp soranım çoktur.
Cebeci’de Çamlık’ta mangal yakarız ara sıra,
Kurufasülyeyi ve İncikefali’ni çok severim,
Bend-i Mahi’de yüzerim,
El ederim Tendürek dağına,
Van gölünün kıyısından.
Gündüzleri çalışırım masa başında,
Hocalık yaparım okullarda ara sıra.
Geceleri bazen efkar basar dolaşırım,
Bazen Arvasi hocayla buluşur,
Tavla atarız Cafe Carambol’de
Veyahut Emperyal Kıraathanesi’nde.
Anlamam ne siyasetten, ne ticaretten.
Üç kuruşum bulunursa cebimde,
Paylaşırım eşimle dostumla.
Geçmişte benim de sevgililerim oldu,
Öyle pek muteber olmamakla birlikte,
Bıraktım onları bir bir,
Edebiyat tarihçisine iş düşmesin diye.
Burnum değmez havaya,
Yere basar ayaklarım.
Ne sağa ne sola bakarım,
Ne de Maarif Vekaleti’ne yağ yakarım,
Terfi tayin torpil için.
Dosdoğru yürümektir benim işim,
’Yürü ya kulum’ demiş yüce yaradan.
Yayan seyahat ederim o gün bugündür,
’Dün dündür, bugün bugündür’ demiş atalarımız.
Ve halen yürümekteydim mütemadiyen,
Bir gün aniden vazgeçtim yürümekten,
Aldım doksan üç model bir Şahin,
Borçlanarak Dursun bey hemşehrime.
Ve bindim sihirli seccadeye,
İn bin şimdi, git gel Konya altı saat eder,
Kulu Düden gölünde flamingolar yüzer.
Ben böyleyim işte,
Eski bir şair ve derbeder...

(Kulu, 17.03.2004)

Ali Rıza Atasoy