Koparıp getirdim yeşil vadiden
Bahçemin en serin kuytu yerine
Meşeli Dağın’dan humuslu toprak
Kavaklı’dan kemre devşirdim
Kendi ellerimle gömdüm toprağa
Serbeser köklerini saldım derine

Gülümsedin tenine değince can suyu
Yönünü çevirdim dağa, rüzgara
Gülümsedi gökyüzü ve güneş
Yağmur bulutları peydahlandı başucunda
Anladım, tomurcuğa duracaksın yarın
Çiçek açacaksın bahara

Sonra, kuşlar dönecek uzak yerlerden
Şehrin uğultusuna karışacak sesleri
Dallarında cıvıl cıvıl, renk renk
Çocuklar misket oynayacak gölgende
Kiremit çatılı evlerin aralığından
Duyacaksın, uzaklardan gelen akisleri

Gam yüklü Temmuz akşamlarında
İçime şiirden bir kelime düşüverince
Genzime dolacak kokun usul usul
Veyahut günün yorgun ikindi saatlerinde
Balkonlarda yün ören kederli kadınlar
Hülyalara dalacaklar seni görünce

Taşındığımda başka şehre başka mahalleye
Bilirim, bir sızı duyacaksın sol böğründe
Firkat acısı yaksa da yüreğimizi
Kokunu getirecek esrik rüzgarlar
Ve bir ıhlamur ağacı boy salacak göklere
Altındağ’ın Altınköyü’nde!....

(Ankara, 06.03.2016)*

Ali Rıza Atasoy

-------------------------------------
(*) Bahçeye diktiğim ıhlamur ağacı için.
ARA / Karapürçek, 06.03.2016