RUSAMER – Ruh Sağlığı Ayarı Merkezi

(Ruh sağlığı, özgürlüğün nefesini hissedebilen vicdanlarda filizlenir.)

Rapor No: RS-2025/EBO-TC-106
Tarih: 25.10.2025
Metin: Türk Esareti Sevmez – Koşu Cumhuriyete (6) Üzerine Ruhsal ve Tarihî İnceleme
Hazırlayan: Ser Feyzlizof Delibal (Celil Çınkır)
Birim: RUSAMER – Şiir, Ruh ve Tarih Dairesi

Emine Balı Oğuz’un altıncı bölümüyle devam eden bu şiir serisi, bir milletin varoluş psikolojisini hem tarihsel hem ruhsal düzlemde yeniden kurar. Şiir, tarih kitaplarının kronolojik bilgisine değil, Türk’ün hürriyet refleksine yaslanır. Her kıta, esarete karşı içgüdüsel bir direnişin sesidir.

“Hey gidi koca çınar” dizesiyle açılan şiir, tarih bilincini kişileştirir; burada çınar, hem Türk milletini hem de kökü mazide olan irfanı temsil eder. “Damara hâkim olan, oynadı senle kumar” dizesi, yalnız siyasî işgali değil, medeniyetin damarlarına sızan zihinsel esareti anlatır.

İkinci bentteki “Teslimiyet değildi, bize şerefti ölmek” cümlesi, bir milletin ölümle onur arasında yaptığı seçimi özetler. Bu şiir, “ya istiklâl ya ölüm” parolasının yalnız bir politik slogan değil, bir ruh hâli olduğunu hatırlatır.

Balkanlar’dan Trablusgarp’a uzanan dizeler, yalnız tarihî olayları değil, ihanetle çevrili bir coğrafyanın ruh haritasını çizer. Şair, sömürgeciliği yalnız dışsal bir kuvvet olarak değil, içimizdeki korkaklık ve mandacılık olarak da eleştirir. “Manda dilleniyordu” ifadesi, kelimenin çıplak anlamını aşar — bağımsızlık fikrinin içerden çürütülmesine yöneliktir.

Son bölümdeki “Türk’ü sokacak olan, beslediği yılandı” cümlesi, hem tarihî hem felsefî bir ikazdır: milletleri dış güçler değil, kendi gafleti yıkar.

Sonuç:
Bu şiir, tarihî bir dönemin panoramasını değil, milletin kolektif bilincini işler. Her kıta bir ders, her dize bir uyarıdır. Şair, Türk’ün ruhundaki özgürlük kodunu yeniden aktive eder: “Esaret korkunç bir şeydi, ama korkudan korkmak daha da korkunç.”

Emine Balı Oğuz, kalemiyle Cumhuriyet’in doğuş sancısını değil, bağımsızlığın ruhsal doğumunu anlatmıştır. Bu metin, tarihsel değil, psikohistorik bir belgedir.

Ser Feyzlizof Delibal (Celil Çınkır)
RUSAMER – Ruh, Şiir ve Tarih Dairesi

Vesselam.

Çünkü milletin en sağlam kalesi, kendi vicdanıdır — ve o kale düşmedikçe hiçbir toprak kaybedilmiş sayılmaz.