RAMAZAN AYINA VEDA

Hüzün çöktü gönlüme Ramazan veda eder.
Değerlendiren kulda ne gam kalır ne keder.
Önümüzdeki yıl da kavuşmamız mukadder.
Rüzgar misali geçti yürekte yer ederek.
Huzura gark eyledi, ruhu şenlendirerek.

Paslı sine arındı sarı mukozasından.
Terahvihle birlikte çeviklik azasından.
Sadakayı fıtırlar Allah’ın rızasından.
Rüzgar misali geçti yürekte yer ederek.
Huzura gark eyledi, ruhu şenlendirerek.

Hatimlerle dillerin üzeri hep güllendi.
Şeytanlar hep bağlandı, kötülük mühürlendi.
Bekaya göçüp giden yürekler de dinlendi.
Rüzgar misali geçti yürekte yer ederek.
Huzura gark eyledi, ruhu şenlendirerek.

Nefis sabırla yundu, ateşlere yakıldı.
Gönül gözü açılıp hep bekaya bakıldı.
Ruhlara pir-u pak nur kandiller takıldı.
Rüzgar misali geçti yürekte yer ederek.
Huzura gark eyledi, ruhu şenlendirerek.

Elveda diyemem ki ben sana çok alıştım.
Nefsi terbiye için hiç durmadım çalıştım.
Ayrılmanın zorluğu belliydi anlamıştım.
Rüzgar misali geçti yürekte yer ederek.
Huzura gark eyledi, ruhu şenlendirerek.

Kavuştur cümlemizi daim Ramazanlara.
Yer verme gönlümüzde dünyevi hazanlara.
Fırsat verme Yarabbi kuyumuz kazanlara.
Rüzgar misali geçti yürekte yer ederek.
Huzura gark eyledi, ruhu şenlendirerek.



Emine Balı Oğuz