1
Yorum
9
Beğeni
4,6
Puan
177
Okunma
Belki aşk hep vardı,
biz sadece onu hissetmeyi öğrendik.
Bir bakışla başladı her şey, ama o bakıştan önce bile
kalplerimiz birbirini bekliyordu sanki.
Belki kaderdi bizi buluşturan, kaderin bile sustuğu anlarda bir kelimen, bir gülüşün yazdı yeniden hikâyeyi.
Sahi, biz mi yarattık bu duyguyu,
yoksa aşk bizi mi yazdı kendi dilinde?
Bir dokunuşta dünya durdu,
bir susuşta fırtına koptu içimde.
Her şeyin bir anlamı vardı seninle
bir kahve, bir yol, bir sessizlik bile
aşka dönüşüyordu yanındayken.
Aşk sadece bir his değil,
bir inanç, bir teslimiyet, bir yangındı.
Biz, o yangında birbirimizi ararken,
belki de kendimizi kaybettik.
Aşk mıydı var olan, yoksa var eden bizler miydik?
Kim bilir , aşk hep oradaydı,
Belki de onu anlamlı kılan, bizim yanışımızdı.
5.0
80% (4)
3.0
20% (1)
Cevap Yaz