Bir nefes alırım ve dünya durur,
Zaman susar, yalnızca sen kalırsın.
O an öylesine büyüktür ki,
Bir nefeslik sonsuzluk sığar yüreğime.

Gözlerin bakınca içime işler,
Her bakışın bir ömür taşır sessizce.
Bir gülüşün yeter zamanın önüne,
Bir nefeslik aşk olur, sonsuzluk dercesine.

Rüzgâr eser, dallar sallanır,
Ama senin varlığın değişmez burada.
Bir nefes alırız, dünya kaybolur,
Sadece kalırız biz, göz göze, yürek yüreğe.

Kelimeler bile yetersiz kalır bazen,
Bir bakış anlatır tüm hikâyeyi.
O nefes, o an, bir ömür kadar uzun,
Ve biz içeriz her damlasını sessizce.

Bir kuş uçar, gökyüzü genişler,
Ama nefesimiz aynı ritimde akar.
Bir nefeslik sonsuzluk vardır işte,
Sadece biz biliriz, zaman fark etmez.

Her dokunuşunda çarpan kalbim,
Bize ait bir evrendir artık.
Bir nefeslik sessizlik, bir nefeslik dünya,
Sığar iki yüreğin ortasında.

Yağmur düşer, toprak kokar,
Ama nefesimiz güneşi çağırır.
Bir an olur ki, zaman kendini unutur,
Sadece kalır aşkın sesi ve kalp atışı.

Ne geçmiş ne gelecek önemlidir,
Bir nefes alırız ve her şey olur.
O nefes, o an, bir ömür kadar uzun,
Ve biz yaşarız içinde sonsuzluğu.

Bir yıldız kayar, geceyi süsler,
Ama nefesimiz onun ışığını taşır.
Her bakışın, her gülüşün, her sessizlik,
Bir ömürlük anlam bulur o anda.

Bir nefes alırız, dünya durur bir an,
Kalplerimiz konuşur sözcüklere gerek olmadan.
Bir nefeslik sonsuzluk vardır işte,
Sığar içimize, taşar hayat boyunca.

Ve eğer bir gün tüm dünya susarsa,
Biz hâlâ konuşuruz gözlerimizle.
Çünkü bir nefeslik aşk,
Zamanın bile unuttuğu bir sonsuzluktur.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(6 Ekim 2025)