Öncelikle şunu belirteyim. Şiirlerin öyküsü olmaz. Çünkü şiirin kendisi, uzun soluklu öykülerin en kısa anlatımıdır.

Bu sebeple de, şiire ayrıca öykü yazmam. Ne var ki, bu öykü kültürel bir olgudur. Ve ben de bu kültürü sizlerle paylasmak istedim.

Iğdır’da Azerbaycan Türklerinin kadim geleneği Nevruz bayramı yaklaşırken 1 Marttan itibaren; "KÖTÜ SÖZ ORUCU" tutulmaya başlanır.
Nevruz’un sadece bir mevsimsel şenlik olmadığını; aynı zamanda ahlaki öğretileri ve sosyal uyumu pekiştiren bir kurum işlevi gördüğünü ortaya koymayı amaçlar.

Bu amaçlar 7 baslık altında toplanır.


1) Dil terbiyesi:
Yalan, dedikodu ve kötü sözlerden uzak durmak.

2) Nefis kontrolü:
Mal sevgisine ve hırsına kapılmamak.

3)Doğruluk:
Görülmeyeni söylememek; görüleni doğru aktarmak.

4)Elin sorumluluğu:
Şiddet, hırsızlık ve hileden kaçınmak.

5)Empati:
Düşman olarak bilinen kişinin bile yedi olumlu yönünü hatırlamak.

6)Uzlaşı:
Küslerin barıştırılması, geçmiş acıların unutulması.

7) Arınma:
Yeni yıla temiz bir kalp ve sağlam düşünce ile girilmesi.

Ben de bu amaçlar doğrultusunda, farkindalık yaratabilir miyim düşüncesiyle okuduğunuz şiiri ele aldım.