1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
114
Okunma
Dağların ardında gün doğar yavaş,
Tarlada çiğ damlar başağa, ot’a.
Horozlar öterken uyanır köy halkı,
Bir serin rüzgâr düşer buğday tarlasına.
Toprak kokar, su şırıldar çeşmede,
Çocuklar koşar yalınayak, sevinçle.
Beyaz duman tüter kerpiç evlerde,
Sıcacık ekmek pişer tandır içinde.
Gün yükseldikçe çalışır eller,
Saban iz bırakır yumuşak toprakta.
Yorulsa da gönül şükreder her dem,
Emekle güzelleşir hayat köylerde.
Akşam olunca gökyüzü kızar,
Sürü döner ağır ağır yayladan.
Ninnilerle uyur çocuklar
Huzur iner yıldız dolu havadan.
Sedat Evren
5.0
100% (2)
Cevap Yaz