Ukdeye bir sabah doğsa da gözlerin
Gözlerimden uzakta seyredalar teneffüsünü bir şafak
Sokulmuş bir fırtına olurum sana belki
Huşu ile sılaya bekleyen
Bir fincanda eriyen ışık ilâ
Ruhumda
Nâr ı şebbe burkulan sevgili
Kalbin sürgünde bir yalvarış
Yorgun bir eğiliş yani
Gönlün Allahın mirası
Emanetidir belki de dökülen karanlıklarıma
Dökülen bir çift sözdür yaralarıma
Baharında bir affı yaralanır sinesinde
Yıkılmak gök ile gölgen arasında bir yerde
Turkuaz renginde bir ölüm gibi
Sarkar yettiğince sur yanında
Karlar gibi asumandan daha düşmemiş hiçbir tane
Özlemin ve de hasretin renginde solgun ve pak
Zindanlarda bir ses ile ruha gönülgâhımda bir zikir gibi sokulur bir gece
Ateşler neden kaybolur
Gaib bir silûet ile
İhrâzında bülbülde nazı varken
Beşirli bir utangaç vurur
Kördüğüm bir sırrı mukaddese
Ateşler sarınca ruhuma
Delirmek ile dilenmek arasında
Güneşi yudumluyorum kuyular gibi
Az ve çok
Adım adım şükre doğru
Cevazâ bir gülistanda
Yoksun bir yürüyüş küle dönüşüyor
Bir bade yıkılıyor sokulmuş yarasıylâ
Hemfikirim bu şiir incitmiyor neşterimi...

Gezgin imgeler...