1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
121
Okunma
Bir avuç sükût... Geceye dizilmiş damlalar... Her biri bir hicran, her biri bir sır. Parmak uçlarımda gezer kaybolan zamanlar, İpliğe dizilmiş, sessizce ağlar.
Taneler... Her biri bir veda, bir ah... İçimdeki fırtınayı usulca sayan. Çektiğim her bir nefes, bir "O" demek aslında, Dilimde dua, gözümde yaş, özümde bir yanık bahçe.
Biri düştü yere... Sanki bir umut, bir çığlık, Toprağa karışan bir isim, bir son bakış. Eğilip almak isterdim, ama nasıl? Her düşen, bir daha kalkmaz ki zaten.
Koptu ip... Dağıldı her şey. Bir enkaz oldu sırtımda her tane. Topluyorum şimdi, avuç avuç acıyı, Yeniden dizemem belki, ama saklayacağım.
Tesbihim... Benden önce de vardı, Benden sonra da kalacak belki bir elde. Ben sadece bir dokunuşum, bir nefes, O, suskunluğun dilidir... Hiç bitmeyen.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz