1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
114
Okunma
Küçükken annemin nasıl sessizce sustuğunu gördüm. Şimdi kimse beni susturmasın diye haykırırken, aslında babamın ses tonuyla konuştuğumu farkettim. Herkes olmaktan korktuğu kişiye dönüşür
Şimdi çok güçlüyüm,
Damarlarımda fırtınalar dolaşıyor,
Yüreğimde bir yanardağ saklı,
Patlasa gökyüzü bile dar gelir.
Ben kendimden korkarım,
Çünkü gözlerimde karanlıkla ışık aynı anda yanar,
Bir elimde şefkat, bir elimde yıkım,
Ve ben hangisini seçeceğimi bazen bilmem.
Gücümden ürkerim,
Çünkü bendeki ateş
Ya yolu aydınlatır
Ya da yakar geçer ardında kalan her şeyi.
Şimdi çok güçlüyüm,
Ama bu güç bana yük, bana sır,
Benim en büyük düşmanım yine benim
Ve ben kendimden korkarım…
5.0
100% (3)
Cevap Yaz