0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
119
Okunma
Öze Dönüş Yangını
Kalbimi özüme döndüremedim,
İçimdeki ateşi söndüremedim.
Evliya Çelebi gibi gezdim dünyayı,
Bazen güneşi gördüm, bazen de hilali.
İbrahimî ol, kır içindeki putları.
Yürü içine; bulacaksın nurdan yurtları.
Mecnun diz çöktü, gözleri buğulu… Nerede Leyla?
Bak, ağla! Yer ağla, gök ağla!
Derviş, yırt hırkanı; at postunu!
Şeytan bile giymiş sûfî kostümü.
Şahit olduk: bu çağ, münafık çağı…
Şeytan pusuda; her tarafta yaldızlı ağı.
Ah, güzelim! Yüreğinde mi sızlayan yara?
Kerem gibi kalbini dağla; gel, ağla! Yan, ağla!
Derviş gibi öl, ağla… Dön, ağla…
Bu derttir insanı insan eden; yan, ağla… Sön, ağla…
Murat Kerem
5.0
100% (1)
