0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
29
Okunma
Sızlıyorsa yüreğin; kaybeden insanlığa,
Ruhun gidiyorsa yaralı bakışların gittiği yerlere,
Sesin tutsak sevgilere el uzatıyorsa çıkmaya,
Ümit vardır her zaman birliğe.
At yalnızlık korkusunu omuzlarından,
Zulmün sesi gürdür, izleyeni dilsiz.
Doğru tektir; söylemesi haktır.
Bir haykırış sanılsa da duyulmaz,
Ama yerini bulur bin cümlede.
Ümit vardır her zaman direnmeye.
Ama kanadıkça yaran aklına geliyorsa,
Unutmuşsan kulluğunu tatlı ekmek yemekten,
Tuttuğun küreği bırakmışsan bir kenara,
Kapatmışsan gözlerini fıtrat elbisesine,
O zaman mahkûmsun kaybetmeye.
Gizleme artık güzelliğini tüm hayasızlıklara,
Gözü sende olan pis hayattan yürü git.
Uzak tut ellerini boş zamanın berduşluğundan,
Bak ve git yalan bakışların esaretinden.
Yenmeye hazır ümitlerle düş yola…
Ümit vardır her zaman yeni hayata.
