0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
14
Okunma
Gönül ilişkisi…
Ne düğümlü bir mesele olmalı,
Ne de akıl oyunlarına mecbur kalan bir satranç.
Akmalı gönül, sevdiğine doğru,
Su gibi, nefes gibi,
Kendini onda bulan bir Yunus gibi arınarak.
Ve sen, onun etrafında
Sessizce dönen bir semazen misali,
Aşkın mihverinde hafifleyip çoğalmalısın.
Onun gözlerine baktığında
Dünya susmalı, vakit durmalı,
Huzur, teninde değil; kalbinde yer bulmalı.
Sevmenin kutsallığı, içinden süzülüp
Kendini “biz” diye büyütmeden,
Önce bir “ben” olmayı öğretmeli.
Sonra…
İki bedende tek nefes gibi,
Sen O olmalı…
Sen de O.
