ne tuhaf tesatüf
Ne tuhaf tesadüf ...!
Bir gün bir ses geliyor kulağına , İnanılmaz etkili ve huzur verici Sonra konuşuyorsun, konuştukça, Sanki seni anlatıyor sana Dinlemek geliyor sadece içinden Ve ortak ne yaşantımız var diyorsun Tam da yalnızlığı çizmişken yoluna Tanıyorsun sanki Bu ses ,çoktandır kulağında Ama sessizliğe yemin etmiş şimdiye dek Bağından kopartıyor düşüncelerini Çekinmeden konuşuyor artık sana Elinde ki kırgınlığı , kızgınlığı bıraktırıyor Salıyor kendinden uzak diyarlara San ki... Sevmeyi sil baştan öğretmeye çalışıyor sana Her cümlede ’aşk ’ve ’sevgi ’buluşsun diye İki sözü bin cümleye paylaştırıyor Ne tuhaf..! Sanki, seni bilmişçesine Seni iyileştiriyor ,yeniden dönmeye...! |