0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
30
Okunma
Kafadan vurulmuş bir günün ardı,
Oysa bedelini çoktan ödemiştim.
Bir damla suda boğuldum sessizce,
Zafer sandıkları hezimetlere yenildim.
“Çürüdü” dediler,
Oysa içimde hâlâ çok vardı;
Bitmez denilen sevgim,
Küller içinden doğardı.
Dışımda yanıp kalmış bir orman,
İçimde yaşayamayan bir göz…
Yoruldum artık berrak gelecek aramaktan,
Her umut dalında başka bir son söz.
“Sen git” dedim,
O da ayrı, sen hiç gelmedin ki…
Neyse, ben gidiyorum zaten,
Hoşça kal…
Belki sen bulursun bir şiir daha,
Seni anlatan, beni susturan.
