Bir zarf katlanmıştı,loş penceremde
Saçını ve gülüşlerini okudum
Kim bilir en çok da ayrılığı..
Çehremde kendi göz yaşım birikiyor
Bir tuz tadı,
Sonra dağılıyor bir kitabın sayfaları gibi
Önce bir bir sonra hepsi..

Üstünde sonbahardan bir entari
Gecenin çiği düşüyor sabahın ilk ışığına
Ayrılık buharlaşıp uçuyor
Ve sevdiğim şarkıları mutsuz sonlara ayırıyorum


Dilimle yüreğimin arasında sıkışmış sözler
Usumun kabul etmediği bir romantizm
Özlemek,bir antinikotin
Son sigaramın dışa vurumu..

Bir kadın var içimde
Bir nehir var, beni senden bölen
Aramızda bir kelime oyunu
Aşk duraksar ve yara alır
Kristal bir küredir bu devinim..


Diz mi çökeyim tahtına
Oysa ben,en son babamı alkışlamıştım
Güneşsiz sokulan karanlık odalara...
Sabahsız kuşları mı taşıyayım omuzlarıma
Kelimesiz mi kapanayım gözlerine
Ellerimle susturmak,ağzındaki aşk kaçışını
"Ağlamak için gôzde yaş mı akmalı?Dudaklar gülerken insan ağlayamaz mı"



Oturduğum yerden ayrılığın geometrisini çiziyorum
Kamburlaşmış değil de,kırılmış sanki
Beli bacaklarıyla tam bir dik açı kuruyordu

Bir kadını daha sevmiştim
Bir çift iri memenin kuşkusunda uyanırdım
Platonik rutubetler yoktu
Şartlar eşitti
Onda olmayan bir şey vardı sende
Ve bu yüzden
Ona hiç geometrik şiirler yazmadım


Mektubun cebimde yürüyorum
Hava fena değildi..
Simitçi abi bugün seni sordu
Hasta dedim
Mektubun somurttu dudaklarını yere
Gizlendi,gizleneceği kadar
Kahvaltısı zordur olmayası bir sevişmenin
Ve zordur geçmek geometrisiz bir şiirden






























.