Tepeden tepeden yağmadı mı ölüm
İnsanlık nereye yitti, bitmedi de zulüm
Ağzını açan demiyor mu elhamdülillah
Söyle haydi, senin inandığın hangi Allah?

Hiç olmazsa bir buğuz et, değer söz
Alma Yahudi malını irtibatı da kes
Daha iyi mi yıkandı çamaşırlar, hatunlar
Beslemeye devam ettkikçe biz onları
Daha çok; çocuk, anne, baba da ağlar.

Ne zaman ve ne için vazgeçilmeliyse
O vakit tamamdır o imani elbise
Çoğumuzca bir ederi olmayan sıska atlar
Ceset toplamakta sokaktan, caddelerden
Yine de vazgeçilmez günlük keyfiyetlerden.

Zulme seyirci olmaksa bu, tut alkışı
Zaten insanlık yaşıyor uzuncadır da kışı
Yine de bahar gelsin diyen varsa yüz
Maskelerin altındaki kimler, hangi yüz?

Bir avuç Yahudiden zebani değiller mi?
Onlara şarapnel, mermiler işlemez mi?
Niçin susar namlular, düğün vaktidir
Geciken intikam ve haklılık parolası,
Haritalardan İsrail’in ebeden silinmesidir.

Kanıma dokunuyor bu duyarsızlık, daraldım
Komşu Yunan’ı dahi tutumundan kutladım
Hani bizdik Müslüman, zulmü sevmezdik
İnsana eziyet edeni perişan edendik
Bir uyanış olsun artık, sabır tükendi
Kan ise kandır bedeli, çoktan ödendi.

Her ne olursan ol, önce insansın
Duyur sen de sesini beşer utansın
Ve o kirli damar kesilmelidir artık
Habis ruhlu Yahudiler yaklaştı sona
Bir kurşun da benden olsun, savaş başlasın.

İnsanım diyenler burda tutmalıdır saf
Söz ile davranışlarda olmamalıdır gaf
Sen de üret iyi silah; uçak, tank, füze
Düşünsünler bakalım sahada, asıl güç kimde.


Unutma ey milletim, sensin gelecek
Hasımların inan senden hep çekinecek
Gelince o kutlu çağrı kimse tutamaz da
Görsün cihan neymiş savaş Mehmetlerimizden
Kaçacak yer bulamaz hasım, imanın selinden.

Yer ve gök tekbirlerinle inlesin artık
Bırakma bu işin peşini hesap çoğaldı
Bil ki mazlumların feryadı göklere ulaştı
İşte beklenen el sensin, ümmete hamisin
Estir deli rüzgârını şahlansın hilâl
O çöllerde ezan okudu, Habeşi Bilal!

Oğuzhan KÜLTE