Biliyor ve görüyorum,
Sık sık bu gerçekle karşılaşıyor,
Artık şaşırmıyorum.
Sen,
Kendini bir şey sanıyorsun
Hem de hiçbir şeyken
Ve büyük büyük sözler ediyorsun,
Hem de kendin küçücükken
Ve belki bir böcek daha faydalıyken senden,
Hani sevilmeyen, istenmeyen, tiksinilen,
O siyah parlak bacaklarıyla yeryüzünde gezinen
Ve daha yararlıyken
Doğaya, dünyaya, insanlara ve hayata
Kibrinle sen hükmettiğini sanıyorsun kâinata.
Halbuki yanılıyorsun,
Hıyar olmayı her salata tabağına,
Marifet sayıyorsun.
Halbuki faydalı bir bitkidir hıyar,
Faydasız olmaz hiçbir zaman senin kadar.
Eşeğin bile birçok faydası var,
Sütünden sabun bile yapıyor insanlar.
Oysa senin ne etin yenilir,
Ne derin giyilir,
Ne koşuma gelirsin
Ne de sütün içilir.
Kibrinle ancak boş yere toprak çiğnenir,
Ya da kaldırım.

Lütfen bu mahluğu gözlerimin önünden kaldırın.