4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1455
Okunma
çocuktun sen;
torna tavsiye ederken
kopan parmağın
erkenden unutulsa dahi
ve yıkık bir duvar kadar
kendi başınalığına terk edilmiş olsan da
hayatın sığ diplerinde,
ruhun acırken ki her acı
hassas yüreğine
henüz diğeri barınak kurmuşken gelip
yağmur misali
dolu bir denizi nasıl taşırıyorsa
çocuktun sen
nasıl dayandın böylesi bir doluluğa
ve kırsal gözlerin
ırak mevsimlerden gelmesini düşlediğin
geleceğini gözlerken
şu siktirboktan hayatın tekdüze çarkına
kızmadın ve neden hiç küfretmedin sen
yalnızca bir çocuktun
defalarca düşürülmüş ki masumken
bunca suçun yükünü nasıl omuzlandın
sömürü altındayken
bir de tecavüze uğradın
korunakcı ibneler susarken