SEN BANA SESSİZLİĞİ ANLAT

Sen bana sessizliği anlat
ama öyle susarak değil
yüreğini usulca avuçlarıma koy
sözcükler yürüsün tenimde
nefesin dudaklarıma düşsün dudağından
sevgin dilimi yaksın mesela

sen bana sessizliği anlat
sen anlatınca kuşlar uçmayı unutsun
dalgalar sahile küssün
yıldızsız saçlarından dökülsün
ve ben
sırtımı dağa yaslanmış gibi bir düş kurayım

sen bana sessizliği anlat
gözlerin değdi mi zamana
gecikmiş sevinçler ağlasın içimde
kırılmış aynalar birleşsin
karanlıklar bile ışık saçsın gözlerimde
ve ben
sesin olmadan
içimde yankılanan bir dua gibi seni duyayım

bir kadın susarak nasıl severse
ben de öyle seveyim seni
kalbini açma kimseye
çocukça sevdiğini söyle
sesindeki titrek gerçeğe sarılayım

sessizliğinde sarhoş olayım
varsın kimseler bilmesin
içimdeki şiir kafilesinin göçünü

sen bana sessizliği anlat
adımı anma
sadece hisset
gözlerinle dokun mesela
kaybolsan bile
dert etme
ben seni bakışlarda bulurum
çünkü sende
benim en çok sustuğum yerdesin

sustuğunda bile
içimde konuş
her gece sessizce aşkı fısılda
yıldızlar birer birer kaysın
ben de dilekler tutayım
bakışların yorganım
suskunluğun yastığım olsun
ve ben uyumayayım

sen sus
kalbinin ritmini duyayım
ve ben
suskunluğunu dinlerken
seni bir ömür hiç konuşmadan seveyim

Efkan ÖTGÜN