Ayrılık Vakti geldi yolcu yolunda gerek,
Kirpiğinde kaş diye an beni Leylam Leylam.
Kaç kere parçalandı kaç kere öldü yürek,
Gözün deki yaş diye an beni Leylam Leylam...

Ben bir düş gördüm dersin yada umutsuz Rüya ,
Vurulmuş bir ceylan say dağlardan inmiş güya,
Yarım kalan aşkınla çekip gidiyorum ya,
O bir hayel düş diye an beni Leylam Leylam ...

Dikenlere batırma güle gömde git beni,
Bir ateşin koruna küle gömde git beni,
Susuz kuru sahraya çöle gömde git beni,
O Mecnun berduş diye an beni Leylam Leylam...

Alnıma daya şimdi elindeki mavzeri,
Olmasın bu ölümün eşi vede benzeri,
Gönlündeki kurşunla vurulduğumdan beri,
O yaralı kuş diye an beni Leylam Leylam...

Bakışlarım buz tuttu Gamzende gülüşünde,
Sessiz olsun ne olur Vedalar gidişinde,
Bir kuş gibi uçarak bulutların peşinde,
Aşkımdan sarhoş diye an beni Leylam Leylam,

Zaten bizim aşkımız Pamuk ipinde taklı,
Ah Leylam nazlarına ermez gönlümün aklı,
Tek bildiğim içimde aşkın sabırı saklı
Yoğsun tutmuş taş diye an beni Leylam Leylam...

Ey karanlığın uzun Leyl -ü neharı,
Nasılda geldi geçti ömrümüzün baharı ,
Hazan vurmuş kar yağmış bura kimin diyarı,
Dağı dumanlı kış diye an beni Leylam Leylam...

Yazdığım şiirlerin sayısını unuttum,
Göz yaşıyla ıslanan defterleri kuruttum,
Gelir diye gönlümü ben hep böyle avuttum,
Şair gönlü hoş diye an beni Leylam Leylam...

Harun Yıldırım