1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
120
Okunma
Zalimce öldürülen tüm çocuklar için naçizane yazdığım bir şiir.
Süzgün bakışlar, titrek dudaklar,
Göz yaşlarına boğulmuş masumiyet.
Kim acıttı canını senin?
Kim hayallerini bir rüzgar gibi savurdu?
Kim baharını kışa çevirdi çocuk?
Sana kurulan tuzak kimin eseri?
Hangi vicdan sustu bu çığlıklara?
Yüreğini saran bu dert neyin nesi?
Kim çaldı gülüşünü yüzünden?
Hangi zalim kıydı bu cennete?
Söyle bana, kim söndürdü içindeki güneşi?
Yine de bir umut filizlenir mi küllerinden,
Yoksa bu dipsiz keder mi olacak kaderin?
Karanlık bir gölge düşer minik kalbine,
O masumiyetin son nefesi olur bu dizeler.
5.0
100% (1)