1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
177
Okunma
Hayat bir tiyatro oyunu gibi,
Herkes rolünü giyinir ustaca.
Kimi güler sahnede kahkahayla,
Kimi ağlar perdenin arkasında sessizce.
Roller değişir zamanın hükmüyle,
Gerçek yüzler düşer maskeler ardında.
Alkışlar diner sönünce ışıklar, sahne soğur,
Bir sonraki perde açılır sırra.
Ve perde kapanır bir gün sessizce,
Sahne boş kalır, bir hatıra fısıldar.
Ama her rol, bir iz bırakır yürekte,
Zamanın sonsuzluğunda eriyip gider.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz