Ey ruhumun dalgaları,
Coşup kabarmayınız,
Zaman denen bu nehir
Hepimizi sürükler, tanımayız.
Bugünün nefesi serin,
Yarınsa duman, kül, bilinmeyiz.

Bir damla suyla başlar
Her insanın macerası,
Bir avuç toprakta biter
Susar bütün sevdası.
Gözyaşında sır saklıdır,
Kalpte en derin hatırası.

Bir yıldız düşer geceye,
Düşerken dilek sanırız,
Oysa her kayan ışık
Kendi sonunu anlarız.
Parlamak da zor iştir,
Sönmekse kaçınılmaz yazgımız.

Gönlümde kırık aynalar,
Her biri bir yüz taşır,
Hangisi bana benzer,
Hangisi beni aşar?
Bilmeceler içinde
Kendimle hep savaşır.

Ruhum bazen isyan eder,
"Niye geldim?" diye sorar,
Cevabı sessizlik verir,
Ne dağ ne deniz konuşur.
O an anlarsın ki dostum,
Susmak da bir ömür yaşar.

Ve işte şimdi buradayız,
Ne tam geçmiş, ne gelecek.
Anı dediğin bir nefes,
Almadan ömür geçecek.
Ey ruhumun dalgaları,
Susun artık… gece çökecek.

@NURAL BEKTAŞLI