Konuşmamız gereken şeyler var…
Susmaların içinden geçip gelen,
Bir çığlık gibi boğazda düğümlenen,
Ve susunca daha çok yaralayan.

Göz göze gelince kaçan kelimeler,
Yerini bilen ama çıkmayan sözler,
Dudakta değil, yürekte bekleyen,
Bildiğini gizleyen yüzler var.

Yeminler var, geceye fısıldanmış,
Sabaha varmadan unutulmuş,
Bir ömrü avuçta ufalayan,
Söz sandığımız yalanlar var.

Neden sevmedin diyen iç sesim,
Neden gelmedinle uyanan sabahım,
Neden gittinlerle büyüyen sancım,
Cevapsız her şeyle dolu bu aklım.

Kırılmış aynalarda kalan yüzüm,
Her baktığımda eksilen gözüm,
Ben susarken bağıran bir sitemim,
Adını unuttuğum gizli bir özüm.

Ve bir de hayatımızın içine edenler var,
Gölgemizi çalan, ışığa sırt dönenler,
“İyiliğiniz için” deyip zehir içiren,
Yüzü gülen, kalbi kör bedenler var.

Sevgi maskesi takan şerefsizler,
İhaneti zarfa saran beceriksizler,
Arkamızdan kinle susan çakallar,
Ve hâlâ “sizi seviyoruz” diyen sahtekârlar.

Ama dur... Henüz bitmedi kelam,
Konuşmamız gereken çok şey var canım.
Bu defa susmamaya yeminliyim,
Yüreğimle konuşmaya geldim.

@NURAL BEKTAŞLI