Bir güruh ki, insafsız; hep muhalif ve asi
Gâh feminist, gezici gâh siyasi çarşı dır
Dil çatallı kaş çatık sözler ise hamasi
Mon/şer ile kol kola hep İslâm’a karşıdır


Karşıdır milletimin örfüne, türküsüne
Asumanın süsünden, can özümden uzaktır
Karşıdır kutsalıma, Türk-İslam ülküsüne
Bildikleri ihanet, kurdukları tuzaktır


Masum talep ardına saklansa da şer niyet
Millet bilir ne diyor, ne istiyor o tiz ses
Zira kanla ödendi hoş görüye her diyet
Kurulan tuzakları yanarak gördü herkes


İblisin ihsanıyla ifsad olan sineler
Fitne kazanı için sönmeyen bir ocaktır
Göklere şeref veren çelikten hazineler
Bunlar için teneke, basit bir oyuncaktır


Oyuncaktır Aksungur, Bayraktarım, Sİ-HA’lar
Koca sondaj gemisi hikaye gelir köre
Milyarlarca metreküp gaz çıkan o sahalar
İçi boş kuyulardır bu alçaklara göre


Boğazın sularına döşenirken Marmaray
Örülürken Istanbul ağlarla baştan başa
Çapulcu sürüsüne boyun eğseydi saray
Bugün mendil yetmezdi gözlerden akan yaşa


Âlem takdir ederken Türk’ün alın terini
Karanlığa gömüldü yas tutan nice inler
Tarih teslim ederken Türk’e şanlı yerini
Kahroldu kahpelikte çığır açan hainler


Belli ki "İlk hedefin Akdeniz" derken o ruh
Kaçan çakal sürüsü ardında döl bırakmış
Belli ki bir asırdır baş belamız bu güruh
Hinlik hedefi için tüm gemileri yakmış


Şaşırmıyor milletim, artık öğrendi zira;
Yapılan her ne ise bir tıynetin gereği
Zehrin zerkiyle canı yansa da ara sıra
Ne akrebi suçluyor, ne artık engereği


Bilir ki gafillerin üzerine doğmaz tan
Çelik bilek gerekir daimî istiklâle
Bilir ki sinesinde şehit dolu bu vatan
Mazluma son umuttur, son limandır... Son Kale!


Mecit Aktürk