Şairliğimin kıyısındayım yine
Sensizlik bir uçurum
Zikretsem adını
Uçsuz bucaksız şiirlerimin dibine düşeceğim
Tut elimi, yazmak istemiyorum..

Bu uçurum bir umman
Bu uçurum bir devran..
Yorgunum zaman zaman,
Kimi zaman sensiz.
Yani, kimi zaman kaleme köle
Kağıda müptela
Ölümcül bir bela
Yazarsam ölürüm
Tut elimi, ölmek istemiyorum..

Geceyim gittiğinden beri
Ay karanlık bahçemde güller
Kokusuz
Rensiz
Sensiz
Şiirlerimin dermanı yok seni anlatmaya
Şimdi her bir heceyi söküyorum dizelerden
Sessiz sessiz..
Bir ses duysam yazacak gibiyim
Tut elimi, duymak istemiyorum...

Bir nazlı bahar koynundayım
Koskoca ütopya bu diyar
Ne senden bir telaş düştü gönlüme
Ne adından kalan acılar var..
Bir nehir yatağına kıvrılmışım
Ansam adını uyuyacağım
Uyumak şimdilerde koca bir veba..
Tut elimi, adınsız gel koynuma
Uyumak istemiyorum...


Emreİnan